RUH’UN GEMİSİ
Eksik olan, henüz yapım aşamasında olan, yarım olan birisi var mı orada tıpkı benim gibi? Çünkü aranılan bir sırrı olmayan kişi tamdır ve her şeyin sebebine de hakimdir. Oysa benim bir sırrım var henüz çözemediğim. Uyku…
Öyle bir sır ki bu her gece ölüler diyarında güneş doğuyor gözlerime fakat göz benim değil açamıyorum, sadece kısık kısık izliyorum. Ve her sabah diriler diyarında güneşi batarken görüyorum da o garip benden korkup kaçıyorum. İşte bu sırrın peşindeyim ben. Bilgiye, bilmeye aç bir cehalet ile geleceğin peşine düşmekten daha gerçek bir şey yok benim için. Söz olsun öğretene ki bu sorulara cevap bulana kadar uzun zamanlar geçirsem de ölüp ölüp dirilsem de elbet bir gün öğreneceğim. Bu ahit benim ve şahiti yine benim. Sözüme, özümle kefilim… Öğreneceğim.
Şimdi benim gibi merak edenlere sesleniyorum. Kutsal kitaplar gıdıklamak için değildi. İnsan olabilmenin sözünü hatırlamak içindi. Geleceği haber vermesinin sebebi ise bizi o geleceğe hazırlamak içindi. Her topluluğun sadece bir resulu vardı. İnsanlığın da bir resulu olacaktı. Nuh’un gemisinden başka hayvanları toplayan diğer bir gemi yoktu. Çiftiyle gelebilen tüm hayvanların tek gemisiydi o. Ya insanlar? Tabiri caiz "Ruh’un gemisinin" demir atmasına ne zaman tanık olacaklardı? Ve tanık olsalar ona iman edip çağrısına kulak asacaklar mıydı? Unutmamalı ki hayvanlar sırasını savdığına göre şüphesiz sıra bize doğru hızla yaklaşmakta. Kıyameti masal zannedenlerin uykusunu kaçırmak istemem ama o söz, insan olma sözü hepimizindi. Ve Ruh’un sesi duyulunca o sese doğru koşabilecek özgürlüğe şu an ne kadar sahibiz acaba? Eğer merak ediyorsanız söyleyeyim. Sır sır olmaktan çıkıp görünmeye hazır olsa gerek ki o sırları anlatan kitap 2006 yılından beri yayınlanmakta ve yayılmakta. Tam 9 yıl olmak üzere Levh-i Mahfuz’umuzun yerdeki miracı (mucizesi). MeRAK eden kitabı alır okur ya da filmi yapılıp vizyona girinceye kader bekler, bekler, bekler… Zaten Musa’lardan, Muhammed ve İsa’lardan başka kim acele eder ki?