25 Şubat 2013 Pazartesi

Sitede bir mektupta son paragraf damla olduğumu hatırlattı bana.
Yazan yanıma teşekkürler. Ya da yanımdaki damlaya mı demeli?

"Mührün sahibi aslının aynılarını çoğaltmak için gelmişken,
geçmişin çöplerinden bir an önce kendimizi arındırıp,
Levh-i Mahfuzun yolunu açtığı OKYANUSA YOLCULUĞUMUZU
bir an önce bitirmeye bakalım"GöNüL dostlarına SeLaM Olsun

Bilmiyorum ne zaman nerede ve nasıl yumuşadı bu kalbim.
Ama genişlemeye de başladı sanki Levh-i Mahfuz'dan sonra.
Yeterince genişleyince de galiba o büyük mühürü taşımaya hazır olacak.
Genişlet kalbimi Rabbim, sesini daha rahat duyabileyim, seni dahaiyi anlayabileyim.
Sen “kun” de ben “fe ye kun” .Olayım sana demirden bir yakın.
Ellerim ellerindir, gözlerim gözlerin sen dağıtırsın rahmeti ya Rabbim.

Levh-i Mahfuz ile bulduk sırrı. Tüm gönül dostlarını okyanusa taşı.
Hem 19 hem 29 hem 39 sözleri bize baştacı.
Selam hepimize olsun.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder