RUHUNU ARA ARA ARA…
            BULUNCA ÖLECEK PARA.
   Parayla almadığımız şeyler, nefes kadar havaya asılıyken ayakları yere basan tüm hayvanlar içinde ayakkabı giyen tek tür biziz ve herkes ayakkabısını kendisi yapsın demediğimiz için de çook eskiden parayı icat etmişiz. Kitap okudum ama karnım doymadı ki keşke o paraya köfte ekmek alsaydım demek de bir seçim. Ama lütfen okuyup düşünerek Ruh’una doğru bir yol tutanları ve ruhunun karnını doyuranları küçümseyip hor görmeyin. Çok emin olduğum bir şey şudur ki hepimiz ayrı yeteneklerle doğup yürürüz dünya yurdunda. Yeteneklerin hepsine yetişip onu bünyemizde taşımamız gerekmez. Gereken şey o yeteneği tanıyıp desteklemektir. Unutmamalı ki Rabbin yeryüzündeki bir kuluna (ayakkabıcı, köfteci, vs) desteği yerdeki diğer halifelerinin eliyle olur.
   Para yeryüzündeki şu haliyle yozlaştırılmış bir iletişim aracı. Bu yozlaşma ise hepimizin bencilliğinin ortak bir eseri. Fakat yine de bu yozlaşmaya rağmen paranın ‘bunu istiyor ve destekliyorum’ deme görevi devam etmekte.
   İşte bu yozlaşma içinde bile birileri insanın ruhsal yolculuğuna inanır ve onu her şekilde destekler. Sorgulayan zihinlerimizde şüphelerimiz kişilere ise kişiler katındayızdır ve orada para! para! para!vardır. Yok şüphelerimiz bilgiye ait ise henüz ona inanılmamıştır ve orada hâlâ ara! ara! ara! vardır. Aramayı bırakan eminler ise hem mideyi hem ruhu dengeyle beslerler. Selam ve sevgiyle