ATLA BU TARAFA , KALMA ARTIK ARAFTA
   Hz. Muhammed yaşadığı ortamın zulüm dolu düzenine karşı ayağa kalktığında etrafındakilerin de Allah’tan vahiy aldığını mı düşünüyordu? Ya da yanındaki tüm arkadaşları Kur’an’ı çok iyi idrak etmiş ve hayatına geçirmeyi başarabilmiş kamil insanlar mıydı? Onlarla yürümek için bekledi mi yoksa yürürken gördüğü hataları mı düzeltmeye çalıştı? Günümüzde farklı olan ne? Ortam hala zulüm ile dolu iken beklediğimiz ne? Kurtarılmayı bekleyen değil kurtarıcının ta kendisi olmamız gerektiğini anlamalıyız artık. Ben bunu Levh-i Mahfuz’u okuyunca anlayıp hazırlandım ama ilk suya atlayış gerçekten sancılıymış. Bu yüzden hiç kimseye kızamıyor ve hepimize kolaylaştırılmış atlayışlar diliyorum. Selam ve sevgiyle,