BENİM DAVAM
    Karşıtlık içinde bir dünya dışarıda kaynarken, kardeşlik içinde bir rüya içimde yeşeriyor artık. Sadece bir kitap yüzünden üstelik. Ama ne kitap…
    O rüya için varım ben burada, anladım. Nasıl duracak bu vahşi çark artık biliyorum ve korkmuyorum. Hazırlanıyorum sadece ve güç topluyorum. Kalktığımda ayağa, ‘neden’ lazımdı ya bana; ölümüne emin olup iman ettiğim sağlam bir ‘neden’. O neden geldi işte şimdi bu kitapla. Değişmeye yeminliyim artık. Karşımda TEK olandan başkasını görmemeye yeminliyim. Herşeyin sahibi olan TEK’e eminim artık çünkü. Aşkla emin…
    Davam kendimleydi benim eskiden. Bir arayandım sadece. Kendimce düzeltmek için hep uğraşsam da çevremi; hiç aşkla başka bir davanın adamı olmamıştım düne kadar. Çünkü atılsam bir davaya ve kazansam, sadece kazananları yazan tarihçilerin dünyası olacaksa hala bu dünya; kazanamamışım demekti benim için. Çünkü ‘ben’ tekti ve ‘O’ hepimizdi. Öyleyse öyle bir davaya atılmalıyım ki ne kadar zor olsa da kazandığımda rakibim de kazansın ve artık rakibim kelimesi sadece neşeli biten oyunlarda kalsın. İşte o davamın adı İSLAM, LEVH-İ MAHFUZ İSLAM. Bir kere değil bin kere baş koyduğum, araya taraya bulduğum, bulunca içinde kendimi bulduğum, İSA ruhuna kavuştuğum, MUHAMMED’lerden biri olduğum biricik davam benim.
    Şimdi soruyorum kendime TEK’e böyle iman etmişken bu çokluğun içinde işim ne? Ya anlatmaya çalışırken öleceğim ya da Rabbime onun TEKliğine şahit olarak döneceğim. TEK AŞK ile hepimize selam olsun. Tüm dünyalar İSLAM dolsun.