26 Şubat 2014 Çarşamba

       OKUMAKTAN ÖTESİ
   Gözlerimdeki hüzün, yenilenmiş bir bedenin ölüme hasreti mi?Yoksa bu hüzün, henüz gerçekleşmemiş bir hayalin hasreti mi? Belki de ikisi aynı. 
   Anlamak için duymak; duymak için susmak gerekmiş meğer. Sessiz sandığım duvarların kulağı olduğunu onunla tanışınca anladım ben. Şimdi siz de O'na dokunun. O da kalbinize dokunsun. 
   O bir kitap, yıllardır beklenen. O bir vaad, saat ile eşleşen. Ve o bir ip, gökyüzüne yükselen. O Levh-i Mahfuz, hepimize Selam veren.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder