"ESER: BENİM "

   En güzel besteyi yapsam, en büyük buluşlara imza atsam, milyonlarca insan
kurtarsam bir gün o gün benim eserimi tamamladığım gün olur mu? O gün mü
buluşurum Rahman ile ?

   Eğer ben tüm bunlara "Benim eserim" diyorsam olmaz elbet. Rahmete kanal olmuş
fakat olduğunun farkında olmayanlardan olurum o kadar. Farkında olmak, asıl eseri
görebilmektir. Ve tüm bu eserler insanlık için ise asıl eser insandır elbet. Öyleyse "ben"
dedikçe ben, asıl eseri de unuturum. Anlamalı insan ve şöyle demeli: "Eser: Benim"
   Bu yüzden kendimi öyle şekillendirmeli ve hazırlanmalıyım. Hazırlanmalıyım çünkü
Ruh'u taşımak için buradayım. Rahmet akmalı ellerimden her an. Yağmur gibi olmalıyım.
Düşmanım beni sevmekten kendini alamamalı. Başım öyle dönmeli ki rahmetten; ben de
artık beni unutmalıyım. Beni unutunca mı rahmet dolarım, rahmet dolunca mı beni
unuturum? Cevap önemli değil sıra önemli olmadığı gibi. Ama ikisi bir olmalı insanda
"Bir olan"a kavuşabilmek için. Rahman Rahim buluşması için.

Rahman Rahim Ruh ve Rahmet bağlantılarını kurduran Levh-i Mahfuz yağmurunda ıslanmak ne güzel.