NEDENLER AZALINCA
   Anlamadıklarım varsa hayatta, bu sorduğum içindi. 
Neden sorduğumu düşündüğümde ise var olanın
bana yetmediğini anlamıştım. Yetmemesinin nedeni,
sonsuzluğu hayal edebiliyor olmamdı. Sonsuzluk tek
cevaptı çünkü bitmez sorularıma ve doymayan
arzularıma.
   Ölüm ve doğum sadece bir devinim için olabilirdi bu
sonsuzlukta. Öyleyse bu devinimdeki yerimi bulmalı,
devinimin sebebini anlamalıydım. Neden sabit ve
durgun değildi sonsuzluk? Neden durmazdı yaprak
ağaçta sonsuza kadar? Yoksa canlı mıydı sonsuzluk
aynı bizim gibi? Hareket eden tüm bu varlık durmayı
başaramaz mıydı? Yoksa durmak yerine hareket,
sadece bir seçim miydi? Bildiğimin dışında bir canlılığın
varlığını hissetmek ve iyice anlamak zamanıydı artık.
Çünkü okuduğum bir kitapla bulduğum cevaplar
hızlanarak artmakta ve yeni sorular oluşmaktaydı
zihnimde; hiç tatmadığım bir duyguyla birlikte.
Okudukça küçülen bir ben ve aşkla büyüyen bu
kalp neden? Buldum işte saklı gerçeği ve kalbim de
bunu tasdikledi.
   Pekiyi gizlenen görünse bir gün, izleyen gördüğünü
nasıl tanırdı? Bu ancak izleyenin neyi ve niçin izlediğini
bilmesiyle mümkün olabilirdi. Bilmek ise arayanın
aradığını bulduğundan emin olmasıydı. Emin oldum
ben sormayı seven dostlarım. Siz de Levh-i Mahfuz’u
okumaktan geri kalmayın