GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜŞMÜŞ
Eski ben, için için yaşadı niçinlerini
Taşlar yerine otursun diye bekledi
Bir kitap içinden geçerken de yolu
Taşların hepsi birden yerine oturdu

Koca taşlar oturunca yerli yerine tabi
Altında kalıp ezildi eski ben, rahmetli
Doğan yeni ben ise mam.başka biri
Yaza yaza sindiriyor eski yediklerini

Sürprizlerle dolu bir çocuk gibi yenisi
Üç yaşında henüz ve öğrenme delisi
Merakla, neşeyle beklerken devrimini
Yaşayasıya seviyor ölmeyi o şimdi

Ölmeye doymayanların ecellerini
Yaşamaya doğanlardan dinlemeli
Eden bulur etiği ise ruhun gerçeği
Beden bulur ruh yeniden elbette ki

Karıştıysa aklınız işte size üç eLMa
 Levh-i Mahfuz
 Şeyhtan’ın Son Günü
 Dindigo