ERTELESEN DE KAÇSAN DA
   Cehennem’in sebeplerinden biridir cennet beklentisi. Çünkü yarına ertelediğin her cennet, bugününü cehennem yapmaya yeter. Kaçmaya çalıştığın bir yer ve zamanda olduğunu düşünüyorsan şu an; bil ki ruhunu duyamıyorsun demektir.
   En derin sessizlik ve boşlukta yaşar senin aslın. Ve sen sadece aslını unuttukça yaşlanırsın. Neden mi karanlıktasın? Çünkü sadece karanlığın içinde ışık olduğunu anlarsın. Aydınlıktayken kendi parlaklığını görememen de bunun için normal.
   Aslında var olan tek karanlık da kendi gölgendir. Çünkü 1′den fazla varlığın olduğu her yer, sadece hayalperdesinde bir gölgedir şüphesiz. O perdede yaptığın tüm yarışlarda kazansan da mutlu olamazsın. Çünkü kendini aşsan bile karşında yine kendini bulacaksın.
   Her yöne dönse de insan, 360′ın tam ortasında tek bir nokta vardır. Dönüş o sıfır noktasınadır. O nokta, sadece huşuyla hissedebileceğin ama ecel vaktinden( ölüm vaktin değil ) önce ulaşamayacağın tek yerdir. Ecel ile ölümün farkı Levh-i Mahfuz cildinin içinde seni beklemektedir.