KUŞ SESLERİ ÇALAN AMBULANS
Biri bana anlatsın acı acı çalan ambulans seslerini. Kim söyledi size ölümün bu kadar kötü olduğunu? Yaşadığınız dünyanın kurallarını kabul etmek neden bu kadar zor? Yoksa siz kuralları koyana mı savaş açtınız? İsyan duygunuzu yanlış kaynağa çevirmenizi sağlayan bu inancı kafanıza sokanlar var ya. Onlar olmasın sakın asıl savaş açmanız gerekenler. Size nasıl yaşamanız gerektiğini söylemelerine izin verdiğiniz o öfkeli mutsuzlar.
Sizinki hangi türden pekiyi? Ölümlü olduğunu unutarak yaşayan ve hatırladığında da korkan ; “Bu filmi çok sevdim niye bitiyor ki yaa” diye üzülen öfkelilerden mi? Yoksa sürekli ölmeyi dileyip ölümü hatırlatan; “Bu filmi hiç sevmedim bitmedi bir türlü lanet” diye üzülen öfkelilerden mi? Babanız, anneniz ya da hocanız olsa da değişmez onlar. O asık suratlı mutsuzlar. Bağlanmaya bağımlı oldukları için bağımsızlığını unutmuş akarsuya karşı yüzen öfkeli ve mutsuz tuzlu su balıkları onlar.
Doğum ve ölüme aynı gözle bakın şimdi bir de. Her ikisini de eşit sevin içinizde. Bir filmden çıkıp diğerine girmek kadar basit olsun beyninizdeki yerleri. Fakat tüm salonlardaki tüm sinema perdelerini ve koltuklarını güzelleştirmeyi de ihmal etmeyin sakın. Çünkü bir sonraki filmi yandaki pis ve bakımsız salonda izlemeniz gerekebilir unutmayın. Kim bilir belki de cehennem sadece siz izin verdiğiniz için yanıyordur harıl harıl etrafınızda. Karar verdiyseniz şimdi daima mutlu olmaya ve etmeye. Hadi sarılıverin Levh-i Mahfuz ipine. Selam olsun hepimize,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder