TEKAMÜL İÇİN GELDİK ONDAN
      TEK-AMEL İLE DÖNECEĞİZ ONA 
   Tek işi(ameli) vardır tanrının. O iş, yeni cennetler yaratmaktır yaşam için. Ve o, her işini kendisi tamamlar. Ne, emirler verdiği melekleri vardır etrafında, ne de yakıp yıkıp yok ettiği başka birileri. Hepsini kendisi düşünür ve yaratır yine kendi içinde. Yarattığına CANlılık katacağında da kendi ruhundan üfler ona, başka ruh da yoktur çünkü tek olan ondan başka.
   Her KELAMı, RUH’una kavuşmadan, düşünce olup düşer aklına, MELEK olur. O melek yere inip öğrenen bir CANN olur. Yollar geçen bir adım olur. Adımlar sonra bu ADEM, öğrenir tüm isimleri de LM(Levh-i Mahfuz)’a dokunur. Dokunur LM’a, kavuşur tek ruha ve İSA olur. Böylece TEK TANRI’nın her KELİMESİ ile İSLAM dolan o yer, cennet olup ONA döner. Böylece her cennette işitilen SELAM; çoğalarak birleşen TEK-AMEL olur.
   “Beni niye yarattın, CANNım çok yanıyor. Cennetini de istemiyorum ve seni hiç affetmeyeceğim tanrı!” diyen bir angel. Engelin üstünden atlarken takılan bir adımımızdır aslında rahmetle sarmamız gereken. Hangi ismi öğreniyordur o adem acılarla bilmesek de her adım kutsal değil midir Ruh’a kavuşup Ona dönme yolunda. Tanrıdan razı olmayan her ses, onu dışarıda arayıp öfkesini de dışarı taşırır. Oysa dışarı taşma, ters yöndür cevaplar için. Bu gerçeği zorlu kırılma anlarıyla öğretir yaşam. Evreni KUR-AN’ı anlamadan gerçek işini de vermez sana. Yolculuk başlar. İçeri kaçılır önce; dışarıdan kaçmak için. Neden ve nasıllı sorular, sorular… Sonra LM ile gelir cevaplar, cevaplar…

   İçeri akmak gelir peşinden ve AŞK akışı başlar mağaraya. Sayıları gittikçe artan o aşıklar toplanır aynı yerde bir gün ve yeniden sorgularlar. Son hızda akan cevapların şokuyla da uyanırlar. Yırtılınca da perde, son sahne kuşatır artık dıştaki cehennemi. Onun adı rAHMET olup içeriye çekmektir herşeyi. Yağar damla damla su ve dayanamaz cehennem söner. Böylece her iş Doğrudan ONA cennet olup döner.
   Şimdi kard-eşlerim, birleyelim içimizde sevgiyi. Affedilmedik kalmasın dışarıda da söndürelim öfkeyi. Biz-siz demelere bir son verelim. Melek, cin, adem teke ait ve hep tek ile bilelim. Anlayıp cenneti çekelim birlikte evimize. Selam olsun Hepimize,