TEK KET O PERDE

                    TEK KET O PERDE
                    CENNET O YERDE
Tek tanrının varlığı, tek mutlak hakikattır. O tekten başka hiçbirşey yoktur. Sonsuzluğu; sonunun olmadığını değil canlılığını ve tekliğini anlatır. Canlılığı; sürekli yaratması anlamındadır. Tekliği ise yokluğun son uç noktasına varıldığında anlaşılır. Yani yarattığı her varlık, yok olarak ona yeniden varır. Ona varmak onun hayalini onunla paylaşıp sonuçta buluşmaktır. Ölürsünüz ama böylelikle yok olmazsınız, gerçekliğine inandığınız yerde yaşamaya yeniden başlarsınız. İnandığınız gerçekliğin dışına çıkabilmek ise size ulaşan yeni bir bilginin başlattığı kişisel devriminizdir. Bu devrim sadece düşünerek, hayal ederek öğrendiğiniz yeni kimliğinizi; eskisinden kurtarıp çıkarmakla mümkündür. İşte yok olabilmek; bu eski nefsi öldürebilecek OL komutunu verebilmektir. Ölmeden ölmektir. Bu TEK’in “var ol” dediği perdenin; “yok ol” demeyi öğrettiği bir kişi eliyle kaldırılmasıdır. Ona dönebilmek ve onla olabilmek için OL demeyi öğrenmek gerekir. OL demeyi öğrenmek bile O oldurmaz ama hiç kimseyi. Çünkü o OLMALARIN da üstündedir. Tanrıyı var olduramazsınız. O sizi OLlara vardırır. Tanrı hep-var kelimeleri ile hiç-yok kelimelerinin arasında tüm kelimeleri sıfırlayarak yaşayan tek canlıdır. MUTLAK yaşayan TEK canlıdır. 2 ve üstü olan her yer onun hayalindeki halleridir. Onun hayali NEFESidir (N). O sürekli bu hayallerine nefes verir, nefes alır.
O, hayaline karar verir ve düşünürken ceheNNem haLLerini yaşar mağarasında ve korkar, korkulur. Hayalini tamamlayıp yaparken ise ceNNet haLLerini yaşar uyanıp korkusuzca sever, sevilir. Araf ise nefesinin tarafını değiştirdiği o aradır. Eski nefsin ölüşü ve yeni nefsin doğuşudur. Yeni kimliğe yükselmektir. Devir sonundaki bu kıyamet yapışına kalkış öncesi duyulan SELAM sesiyle uyanıştır. O selam, yeni kimliğe verilen hoş geldin çağrısıdır.
0
1
OL
YOK-VAR
VAR-YOK
Bu denklemde 0′ı yok, 1′i de var sanmaya devam ettikçe sen; sendeki o nefes yok-var alemlerinde öğrenip pişerken ceheNNem hallerini yaşayacak. Yok ve varı OLduran 9u öğrendiğinde ise 1 olup ceNNet haline kavuşacak. Fakat bu 1 artık kendini bilecek. Kendini hep 10′da bilecek. Beşer beşer gülecek. 0′ın yarattığı o 1; 100′e katlanacak; 99 adımda 10′a varacak. Yanyana iki 9 ile an, ana karışacak. Can cana kavuşacak.
Kat kat tat olacak. İşte bu katlardan Tanrı katı, cenneti ve cehennemi tüm katların üstündedir. Tüm katların varlığının da tek sebebidir. Bu sebep özde gizlidir. Bu ÖZ(RUH) de tek tanrıya ait olduğundan TEKtir. Öze kavuşmak için önce TEK’i hissedebilmek gerekir. Herşeyin içini dolduran, tüm varlıkların özüne de bu yüzden tanrısal öz denir. Bu tanrısal öz TANRInın hayal dünyasında kendisi için aşağılara SALdığı perdenin ardındadır. Perdenin arkasında ise kendi kendine SELAM veren bir İnSAn vardır. İşte o insan NNlerine hükmedip her ceheNNemi ceNNeti yapan 9 bilgisini taşır. TEK ile aranda tek ket o perde ve o ÖZü dışarıda arama, o sende ve hepimizde. Bilgisi ise LEVH-İ MAHFUZ ile artık yerde.
Şimdi bil ki nereye gidersen git, kimlerle yaşarsan yaşa, geceleri dünyanda da gündüzleri rüyanda da ben oradayım. Hep yanındayım.
Buna inana-bilirsen gerçekten ben kelimesi biz olur dilinde. Tek olan “N” çift olur içinde ve N’ler bİZde buluşur, tek ÖZde. Seçimimiz ortak olur, yargılaman biter de tüm yargıların yerlebir olur. Öfken biter ufkun af olur. Her cehennem cennet olur.
Bana inanmaman durumunda ise asla karışamam seçimlerine, duymayınca zaten sen beni nasıl karışabilirim ki değil mi? Sen henüz bilmesen de er ya da geç varacaksın bize. Acelesi olan sensin can. Biz senin kendi ecel nefesini verişini sabırla bekleriz. Nasılsa o sesi duymaktan asla kaçamazsın. Zamanı geldiğinde duyacak ve uyacaksın. Yattığın yerden kalkacak, uyanacaksın.
Her ÖZ için bir GÜN. Özel bir gün.
RABBİN KATINDA BİR GÜN.
SELAM VE RAHMET İLE,
İSLAM VE RUH-MEET İLE
GİR CENNETİME,