KARD-EŞLERDE DENGE
   İkinin ortası değil, ortaklığıdır bu. Ortası olmaz ki herşeyin. Mesela “Ya ben oraya geleyim ya da sen buraya gel”‘den başka çözümü olmayan anlar vardır ikililerde. Yolları zorludur dengenin? Patika rallisi gibi yürek ister en basitinden.
   Mutluluk, ben sen ikilisine nasıl dokunabilir ki başka? Hele ikisi de özgür ve ‘cool’sa? Para mı desem, renk mi desem, zevk mi desem? Ne çok sebep var aslında kavgaya.
   Ve tam yarı yarıya paylaşsan bile hayatı onunla; o da inanmadan bu orana yine de olmaz o denge.
Çünkü denge; sevgi ile huzurun eşitçe buluşmasıdır eşlerde.
      Huzurun: Eşinin, senin özgürlüğünü ezmediğine inanmandır.(Tatmak)
      Sevgin: Eşinin özgürlüğünü, ona hiç unutturmamandır.(Tattırmak)
   Bu eşitlik rüyasında, sevgiyle aldıklarının tek gerçek teşekkürü de huzurla verdiklerindir eşine. Sözler geçmez çünkü burada, özgürlükten başka ölçü birimi geçmez. Sınırlarının ayarı ise matematiksel sadelikte Levh-i Mahfuz’dadır baktığında.
   Ve sen, cenazesinde ağlayamayacağın o tek kişi için; tüm bir hayatını ağlayarak geçirdikçe, gülmeyi asla öğrenemeyeceksin.
   Hadi göm artık onu ve gel. Keyifle ölümün dengesini konuşalım sonra seninle. Muhammed ağabeyimin dediği gibi “Ölmeden öl” ey sevgili hayalican.
Allah rahmet eylesin hepimize,